Aangezien we merkten dat niet voor iedereen even duidelijk is wat we zoal doen met onze stichting zullen we de komende periode een aantal casussen uitlichten. Wellicht zijn de voorbeeldsituaties herkenbaar. Hiervoor kunt u bij Stichting BlueTruth terecht.
Wij werden benaderd door bezorgde en getraumatiseerde ouders wiens kind door de instanties onder begeleiding van de politie van huis was opgehaald. De rechter had toestemming gegeven voor een spoeduithuisplaatsing. Vanwege eerder gedane uitlatingen voelden de instanties zich bedreigd en ook vreesden zij voor de veiligheid van het kind.
De ouders waren radeloos en zij schreven ons aan. Ons advies was niet wat men wilde horen, doch namen de ouders ons advies toch ter harte en zij boden hun excuses aan de instanties aan voor de eerdere uitlatingen waarbij werd uitgelegd dit te hebben gedaan vanuit hun overtuiging. Zij hadden totaal geen kwade bedoelingen, het kwam puur vanuit emotie en omdat ze hun kind erg misten. De ouders maakten duidelijk wel degelijk stabiele ouders te zijn en toonden zich bereid om met de instanties rond de tafel te gaan om te bespreken hoe verder.
De eerdere vijandige houding konden ze achter zich laten. De nieuwe houding opende onmiddellijk deuren en waar eerder werd aangegeven dat er geen contact mogelijk was met het kind (het kind verbleef op een geheime plaats) kon door de veranderde houding van de ouders binnen een week al een telefoontje met het kind worden gedaan, opgevolgd door videocalls op periodieke basis en dit was de start van een herenigingstraject om toe te werken naar gezinshereniging.
Een voorbeeld van op de knieën leven en machtsmisbruik. Als je lief tegen de ambtenazi’s bent (maar niet noodzakelijk goed voor het kind), nou dan mag je misschien een uurtje per week je kind zien.