Dit is geen officieel verslag van de NTG-dag, maar slechts een blog geschreven door een oud-politieman:
Op de eerste dag van december 2024 kwam er een groep mensen bijeen te Bunnik. Veel mensen had ik lange tijd niet gezien. Het was goed om hen weer te ontmoeten en bij te praten. In de voorbije jaren is er een hoop gebeurd, beginnende destijds met de demonstraties waarbij wij als stichting (destijds nog een werkgroep) een aantal keren aanwezig waren.
Er waren aardig wat gastsprekers op de bijeenkomst, een ieder met kennis en kunde, maar vooral met ballen. De moed die de artsen hadden (en hebben) om als professional de rug recht te houden, ondanks de flinke tegenwerking, is bewonderenswaardig. Terugkijkend op mijn werk bij de politie waar ik tevens, net als de artsen, een eed voor heb afgelegd, besef ik mij dat weerstand bieden geen vanzelfsprekendheid is en meedoen met de rest gemakkelijker is. Soms vraag ik mij af of ik meer had kunnen doen en meer had móeten doen.
Twee sprekers waren met name aangrijpend met hun betoog, en dat was Pierre Capel die zichtbaar ontroerd was vanwege de inhoudelijke boodschap die hij bracht. De boodschap was zeer confronterend, wetende dat een grote groep mensen de keuze destijds hebben gemaakt om een coronavaccinatie te nemen een keuze is die grote gevolgen zal opleveren. Het grijpt aan, omdat je anderen nu eenmaal het beste gunt, maar het is inmiddels duidelijk dat een hoop mensen letselschade hebben opgelopen.
Een andere spreker vertelde wat een impact de coronaperiode op haar had. Vooral het stukje over haar tante was confronterend. Haar tante zat in een zorginstelling en werd volledig afgezonderd wegens besmettingsgevaar. In de handhaving heeft de politie een rol gespeeld. Ik ben het ermee eens dat risico’s beperkt dienen te worden, doch tevens dat je het menselijk aspect nooit uit het oog mag verliezen, en dat gebeurde in de coronatijd wel. Afscheid nemen van iemand die ging overlijden werd veelal onmogelijk gemaakt, dat is onmenselijk.
Naast de droevige boodschappen werd duidelijk dat de mensen die letselschade hebben opgelopen een behandelingstraject kunnen aangaan om het immuunsysteem dat flink van slag is geraakt te doen herstellen. De juridische zaken zijn nog lopende, er zijn hoopvolle signalen. Hoezeer we in de coronatijd (letterlijk) uit elkaar zijn gedreven en families en vriendschappen zijn verscheurd, komen mensen met het hart op de juiste plek bijeen om zich samen in te zetten voor hun medemens.
Wat je ook moge vinden van de artsen en deskundigen, ze hebben hun eed niet verloochend, en eenmaal de eed afgelegd geldt die voor altijd, dat besef ik mij maar al te goed. Ik ben benieuwd hoe mijn politiecollega’s terugkijken op de coronaperiode en hoe zij hun rol als politieambtenaar én als mens hebben ervaren. Had je met de kennis van nu het anders aangepakt qua handhaving van de maatregelen of ben je van mening dat er goed gehandeld is door de politieorganisatie?
Van de collega’s bij onze stichting zitten weet ik het, maar ik ben ook benieuwd naar de politiemedewerkers die niet aangesloten zijn bij onze stichting. Ik nodig hen van harte uit om met ons in gesprek te gaan. Ook voor mentale ondersteuning kunnen de politiecollega’s bij ons terecht. Iedereen die klachten heeft, mogelijk ten gevolge van de coronavaccinatie, en meer wil weten over het behandelingstraject van het NTG, kan contact opnemen met Stichting BlueTruth of rechtstreeks het NTG benaderen.
https://www.facebook.com/photo/?fbid=971479285042824
https://x.com/BlueTruthNL/status/1864795091337916473
https://t.me/BlueTruthKanaal/1036